Τι έμαθα από ένα κάταγμα στο πόδι.

Πριν περίπου 2 εβδομάδες ενώ ήμουν στη δουλειά γύρισα τον αστράγαλό μου. Η αίσθηση, πέραν του πόνου ήταν σαν να απελευθερώνεις μια χορδή. Το νοιώθεις και το ακούς. Δεν πίστευα ότι ήταν κάτι περισσότερο από ένα στραμπούληγμα παρόλο τον πόνο, και συνέχισα να το πατάω για κανά δίωρο. Στάθηκα τυχερός μέσα στην ατυχία μου για δύο λόγους. Πρώτον, εκείνη τη μέρα είχε έρθει να με πάρει ο συνάδελφος να πάμε μαζί στη δουλειά πράγμα που σημαίνει ότι δεν είχα το μηχανάκι μαζί μου (αλλιώς θα είχα φύγει).  Δεύτερον, όταν φύγαμε αν δεν με είχε πιέσει να πάμε να το κοιτάξουμε θα είχα πάει σπίτι και την επόμενη μέρα ηταν Πρωτομαγιά.

Πρώτη φορα έβγαλα το παπούτσι μου στο νοσοκομείο και κατάλαβα όταν είδα το πόδι ότι κάτι πιθανόν να μην πάει καλά. Ηταν πρησμένο και μελανιασμένο. Η ακτινογραφία επιβεβαίωσε τους φόβους μου. Κάταγμα στο 5ο μετατάρσιο. Ακούω τον γιατρό να μου λέει 3 εβδομάδες γύψο και δεν μπορώ να το πιστέψω. Ήρθε και με πήρε η κοπέλα μου. Και άρχισε η διαδικασία αναμονής.

Τι έμαθα από το κάταγμα στο πόδι:

ΑΡΝΗΤΙΚΑ

  1. Είσαι πιο αργός από χελώνα.  Βασικά πιο αργός από οτιδήποτε κινείται. Και αυτό είναι εξωφρενικό. Πρέπει να σκεφτείς τις κινήσεις σου πιο πολύ και από διάρθρωση προγράμματος ασκούμενου!
  2. Οι καθημερινές ανάγκες είναι πλέον πρόκληση. Βλέπε μπάνιο. Βλέπε σκάλες. Βλέπε…με νοιώθεις νομίζω.
  3. Χάνεις χρήματα. Απο τη στιγμή που δεν μπορείς να περπατήσεις δεν μπορείς να κονομίσεις (τουλάχιστον στη δική μου δουλειά). Πρέπει να έχεις πλάνο Β.
  4. Χάνεις την αυτονομία σου. Δεν μπορείς να πας όπου θες όποτε θες. Ξέχασες κάτι; Πρέπει να περιμένεις. Πρέπει να πας κάπου; Πρέπει να περιμένεις.  Είχες κάποιο ραντεβού; Μόνο αν μπορεί κάποιος να σε πάει.
  5. Πονάς. Και σε ποιόν αρέσει ο πόνος; Αυτού του είδους τουλάχιστον. Voltaren αγάπη μου.

ΘΕΤΙΚΑ

  1. Άπλετος χρόνος να σκεφτείς. Και πολλοί θα σκεφτούν και είναι καλό αυτό; Ανάλογα πως θα διοχετέυσεις τις σκέψεις σου. Αν οι σκέψεις σου είναι του στυλ ”πόσο κακόμοιρος είμαι”  και ”κοίτα τι μου έτυχε” δεν κάνεις καλό στον εαυτό σου. Αν σκεφτείς όμως που θέλω να βρίσκομαι σε 5 χρόνια; σε 10; Τι πρέπει να κάνω γι΄αυτο; Τι βήματα (οξύμορο) πρέπει να κάνω άμεσα; Τι σχέδια; Τι λάθη έχω κάνει στον προγραμματισμό μου, στη δουλειά μου, στην προσωπική μου ζωή τον τελευταίο καιρό και πως μπορώ να τα διορθώσω; Τότε άπλετος χρόνος μπορεί να είναι πολύ καλό.
  2. Μαθαίνεις να είσαι οργανωτικός και να λειτουργείς βάση σχεδίου. Πονάς. Θες να μειώσεις τις μετακινήσεις σου στο λιγότερο δυνατό. Με πλάνο και οργάνωση είναι εφικτό. Σκέψου στο σημείο Α και Β οτιδήποτε χρειαστείς καλό είναι να είναι σε απόσταση βολής. Μετάφραση. Υπό νορμάλ συνθήκες γίνεσαι πιο αποτελεσματικός, πιο αποδοτικός και γρήγορος. Μετάφραση; Πιο πολλά σχέδια σε λιγότερο χρόνο μέσα στην ημέρα. Πιο παραγωγικός.
  3. Απλετος χρόνος για να μάθεις. Τι να μάθεις ρωτάς. Καλή ερώτηση. Μεσα στις 2 εβδομάδες περιορισμού διάβασα και ολοκλήρωσα  σε σύνολο περίπου 15 βιβλία.  Μερικά εκ των οποίων:

Arm Size and Strength: The Ultimate Guide

Therapeutic Exercise: Foundations and Techniques (Therapeutic Exercise: Foundations & Techniques) (5th edition)

Ready to Run: Unlocking Your Potential to Run Naturally

Strength and Conditioning for Young Athletes: Science and application

Periodization Training for Sports, 3E

The Charlie Francis Training System

Supertraining

Training for Speed, Agility, and Quickness-3rd Edition

Measurement of Joint Motion A Guide to Goniometry

Chiropractic Technique

Kinesiology of the Musculoskeletal System

Maitland's Peripheral Manipulation: Management of Neuromusculoskeletal Disorders - Volume 2

Όπως είχε πει και ένας κορυφαίος προπονητής: Αν θες να           ανήκεις στο 5% των καλύτερων στο επάγγελμα σου πρέπει να διαβάζεις και να μαθαίνεις ασταμάτητα. Θέματα τα οποία θα πρέπει να βάλεις στη βιβλιοθήκη σου: λειτουργική ανατομία, κινησιολογία, βιομηχανική, προπονητική. Ξέρω λίγους μάλλον ελάχιστους στον τομέα μου που το κάνουν αυτό.

Η πλειονότητα αποφοιτεί και νομίζει ότι έχει πιάσει τον ταύρο από τα κέρατα. Βλέπω μαθητές μου από τη σχολή που πριν κάλα καλά αποφοιτήσουν ανοίγουν σελίδες ως προπονητές. Εμμμμ..,όχι. Θέλει λίιιιιιιγη δουλειά παραπάνω.

4.  Μαθαίνεις πόσο σημαντική είναι η ισορροπία. Και η ιδιοδεκτικότητα. Το να είσαι στο ένα πόδι συνέχεια σε βάζει σε μια διαδικασία να εκτιμήσεις την ισορροπία σου. Και το σώμα στο θυμίζει. Καίγεται το πέλμα, πονάει το πόδι και συνηδητοποιείς ότι τόσο καιρό το είχες παραμελήσει. Το μπάνιο βάζει ένα παραπάνω twist στην προσπάθεια. Ισορροπείς σε μια μπανιέρα με χέρια και κορμό ενώ το ένα πόδι είναι έξω. Βάλε νερό και σαπούνι στην εξίσωση και έχεις κανονική προπόνηση.

5.  Καταλαβαίνεις πόσο επίπονη είναι η πλειομετρική στο κινητικό σύστημα.  Υπάρχουν στιγμές που απλά πρέπει να πας κάπου πιο γρήγορα. Σε πιάνει κόψιμο. Οι παταιρίτσες είναι πολυυυυυυύ αργεεεεεεές. Λύση; Κουτσό. Αρχίζεις να το κάνεις όλο και περισσότερο μέχρι που παραπονιέται το γόνατο του “καλού” ποδιού.

6.  Προπονείσαι με καινούργιους και καινοτόμους τρόπους. Ο εγκέφαλος σου αρέσκεται στο να μαθαίνει καινούργια πράγματα. Το να βάζεις το σώμα σου στη διαδικασία να μαθαίνει κάτι καινούργιο εκτός του ότι σπάει τη μονοτονία, σε κάνει καλύτερο στις νευρομυϊκές συναρμογές σου, κάτι που θα έχει ως αποτέλεσμα να σε κάνει καλύτερο σε αυτό που σε “απασχολεί” περισσότερο. Όμως η ανθρώπινη φύση μας κάνει να θέλουμε να επαναλαμβάνουμε αυτά στα οποία είμαστε πολύ καλοί. Βγες από την “ζώνη άνεσης” σου. Μάθε κάτι καινούργιο. Τις τελευταίες μέρες κάνω pilates. Με δυσκόλεψε και με βοήθησε πολύ περισσότερο απ’ότι περίμενα.

7.  Καλυτερεύεις τις μαγειρικές σου ικανότητες-τεχνικές. Ας υποθέσουμε ότι ξέρεις να υπολογίζεις τις θερμιδικές σου ανάγκες και να προσαρμόζεις τα μακρομόρια (πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, λίπη) σου αναλόγως. Αν η ιδέα σου για το τι είναι ένα γεύμα έχει να κάνει με ένα κομμάτι βραστό στήθος κοτόπουλο γευστικό όσο μια σόλα από all star, σκέτο νερόβραστο ρύζι και λίγα αξιολύπητα λαχανικά, σε λυπάμαι. Το γεύμα σου θα πρέπει να είναι κάτι που περιμένεις να φας και όχι κάτι που τρώς από ανάγκη. Σύντομα βίντεο στο θέμα.

8.  Είναι όλοι φιλικοί!  Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί είμαστε τόσο κατσούφιδες στην Ελλάδα. Περπατάς στο δρόμο, κανείς δεν χαιρετάει ούτε χαμογελάει. Αν πεις καλημέρα σε κάποιον αν είναι του αντίθετου φίλου θα σκεφτεί “μου την πέφτει” αν είναι του ίδιου “τι θέλει αυτός”. Εκτός βέβαια αν έχεις σπάσει το πόδι σου! Ξαφνικά όλοι σε κοιτάνε και χαμογελάνε! Επιτέλους! Να μια λύση.

Επίσης όπου πας ανοίγει ο δρόμος. Κάντε χώρο να περάσει, σε δημόσιες υπηρεσίες κάτσε παιδί μου μην κουράζεσαι, μπορείς να κόψεις πρώτος στην ουρά, στο σουπερμάρκετ. Καταλαβαίνεις. Σε οποιδήποτε εστιατόριο δεν θα περιμένεις για να κάτσεις.

Οποιοδήποτε συμβάν έχει την θετική και την αρνητική πλευρά του. Το θέμα είναι να μπορείς να κάνεις και να αξιοποιήσεις το καλύτερο απο αυτό που θα σου “πετάξει” η ζωή προς το μέρος σου!!

24 thoughts on “Τι έμαθα από ένα κάταγμα στο πόδι.”

  1. Δάσκαλε μου τώρα το είδα περαστικά σου εύχομαι γρηγορη ανάρρωση!!Διαβασα ότι έχεις γράψει έχω πάθει 6 φορές στο ενα πόδι διαστρεμμα και 4 στο άλλο λογω μπασκετ ευτυχώς γλιτώσα το σπάσιμο!!Σε καταλαβαινω!!!Επισης διάβασα και αυτό που λες για τις σελίδες που ανοίγουν κάποιοι μαθητές κτλ..σωστός..και εγω αυτό έχω κάνει 1 χρόνο μετά βέβαια έχοντας αποκτήσει τεράστια εμπειρία εννοω..πλάκα κάνω εννοείται αχαχαχαχχαχα!! Εχω και το προσωπικό μου site δειλά δειλά ανεβαζω κάποια πράγματα που γνωρίζω και εώς εκει που φτάνουν οι γνώσεις μου η αλήθεια ειναι Δάσκαλε ότι διαβάζω φουλ καταπίνω βιβλία εώς αργά διότι μέσα στην ημέρα έχω και τα μαθήματα μου’οποτε είμαι απο αυτούς που διαβάζουν και δεν κάνουν τους” coach” μέσα σε εισαγωγικά αλλα Coach εώς εκει που οι γνώσεις μου φτάνουν!Αυτο που διαπιστώνω ειναι το όλο θέμα ειναι ατελείωτοοοοο ειναι γαματο!Αγαπας αυτό που κανεις είσαι γνώστης και γαμάτος μου αξιζεις για Δάσκαλος μου!!!;)))))

  2. Πολυ ενδιαφερον και εύστοχο άρθρο…σε νιώθω αγαπητέ φιλε, πριν ενάμιση μήνα σε ποδοσφαιρική αναμέτρηση τραυματίστηκα, έμεινα στο σπιτι την πρωτη μερα παρότι πονούσα αρκετά, μετα απο την πίεση της μητέρας μου πηγε στο νοσοκομείο, καταγμα κνήμης, γλίτωσα το χειρουργείο για χιλιοστά, χαρη στο γερό μου κοκκαλο ειπε ο γιατρός..οτι διηγηθηκες το ζω και εγω…άτομα που δεν είχαμε και τις καλύτερες σχέσεις μου χαμογελανε και με ρωτάμε αν ειμαι καλα, απιστευτο συναίσθημα, δεν ξερω αν πρεπει να χαρώ η να λυπάμαι…ευαισθητοποίηση μεν αλλα πρεπει να πάθει ενας άνθρωπος κατι για να του γελάσουμε..; Δεν ξερωω…
    Γνωρίζω οτι ειναι παλιό το άρθρο σου αλλα οταν πάθουμε κατι αναζητούμε παρόμοια περιστατικά…σε ευχαριστω που με ακουσες…υγεία και αγαπη..

  3. kalispera prin 3 mines eixa pathei katagma ston astragalo gia ena mina to eixa sto gypso 2 mines twra xoris gypsw kai akoma den mporw na perpatisw kala koutsenw kai ponaei akoma einai fisiologiko ayto

  4. Χρυσουλα Κ. Ξηρογιαννη

    Ηταν το μονο αρθρο που μ’εκανε κ γελασα!ΚΑΙ συμμφωνησα απολυτα με ΟΛΑ αυτα που εγραψες.Το οτι διαβαζουμε διαφορετικα βιβλια ειναι ασημαντη λεπτομερεια.Το οτι ημουν 6,5εβδομ. στον γυψο, ειμαι 52,5χρ., ζω μονη κ εδω κ 4ημερες παλευω με την αγκυλωση ελπιζοντας αρχες Σεπτεμβ. να’μαι ετοιμη να βγω για δουλεια, ειναι στοιχεια που με κανουν να εκτιμησω το χιουμορ σου κ την δυναμη του χαρακτηρα που, ευτυχως, χαρακτηριζουν κι εμενα. Σε ευχαριστω για την ευκαιρια να αντιληφθω, για αλλη μια φορα, οτι ” δεν εισαι μονος”. Να ηταν οτι πιο σοβαρο θα σου συμβει στην ζωη σου*

  5. Μολις γυρισα τον αστραγαλο πααρα πολυ απο πεσιμο….πριστηκε ποναει….απογευμα θα βγαλω ακτινα….πολυ καλο το αρθρο…..μονο στην ιδεα για γυψο …..εχω τοσες δουλειες….σπιτι ,γραφειο παιδια ……συζυγο……τι θα κανω;;;χαχα ωρα για ξεκουραση θα μου πειτε…..αυτο λεω κι γω …..θα δουμε απογευμα…..

  6. Καλησπέρα Νίκο…Μόλις έσπασα κ εγώ το πόδι μου κ εννοείται πως δεν μπορώ να κάνω βήμα…μένω ακόμα με τους γονείς μου οπότε καταλαβαίνεις πως ότι κ να κάνω με παίρνουν από πίσω..Δυστυχώς για όλα τα χαρτιά της δουλειάς μου θα πρέπει να τρέξει ο πατέρας μου οπότε καταλαβαίνεις πως γενικά στο σπίτι επικρατεί μια νευρικότητα…Τις πρώτες ώρες πραγματικά σκεφτόμουν μονίμως “κ τώρα?”ή “μα ένα μήνα ρε φίλε? ” οπότε διαβάζοντάς
    το άρθρο σου ενα πράγμα σκέφτηκα !Λόγω πολυωρης δουλειάς δεν είχα ποτέ χρόνο να κάτσω να διαβάσω για το δίπλωμα οπότε τώρα είναι η ευκαιρία μου και δεν έχω καμία δικαιολογία ! Πολύ όμορφο κείμενο κ πραγματικά εκεί που η ψυχολογία σου έχει φτάσει δεύτερο υπόγειο λες αυτό είναι!Παραγωγικότητα! Μια ερώτηση μόνο ..Στη δουλειά μου είμαι η μόνη υπάλληλος κ καταλαβαίνω πως τώρα τους έφερα σε αδιέξοδο…θα βρουν σύντομα κάποια να με αντικαταστήσει αλλά είχε ποτέ κανείς σας πρόβλημα με την κανονική άδεια του?

    1. Μαρία μου σε ευχαριστώ για τα καλα σου λογια. Δυστηχώς δεν μπορώ να σε βοηθήσω όσον αφορά το κομμάτι της δουλειας!

      1. Παιδιά Γειά σας
        Έχω μία ωραιότατη λευκή μπότα κ εγώ. 5ος μεταταρσιος.Είναι παρηγοριά να σου λέει κάποιος ότι τελικά είμαστε πολλοί κ σκόρπιοι.Δεν μπορώ ακόμα να το χωνέψω.Να είστε γεροί κ πάντα καλά Εμένα πάντως με ανεβάσατε πολύ!!

  7. Λεόντης

    φίλε έχεις απόλυτο δίκιο, πριν 2 εβδομάδες έσπασα τον αστράγαλό μου και έκανα μία επέμβαση, όλα αυτά που λες είναι απόλυτος σωστά, δεν έχω διαβάσει τόσα βιβλία αλλά προσπαθώ. Πάντως μπράβο σου για αυτό το άρθρο είναι χρήσιμο και πολύ αληθινό!!

      1. Χρυσουλα Χατζηστογιου

        Λεοντη γεια σου Ειμαι η Χρυσα. Στις 27/05 βγηκα να περπατησω. Σταματησα Πηγα να ξεκινησω και πατησα κατι πετραδακια και γυρισε ο αστραγαλος μου ο αριστερος. χτυπησα και στο δεξι μου γονατο. Γδαρσιματα και μωλωπες. Με το ζορι σηκωθηκα και ενας θεος ξερει πως εφτασα στο σπιτι μου. Ηταν η μαμα μου εβαλα παγο και μου ειπαν δεν ειναι τιποτα. Ολο το βραδυ δεν κοιμηθηκα απο τον πονο. Συνεχεια παγο για να μην πρηστει. Αφου για κατουρημα πηγα με τα γονατα. Εμ ελα και που το αλλο γονατο ειχε εκδορες και πονουσε. Το πρωι καλεσα ασθενοφορο και με πηγαν στα επειγοντα. Ραγμωδες καταγμα στη βαση του πεμπτου μεταταρσιου.. Αισθανομαι τελειως αχρηστη. Το εριξα στο διαβασμα και στο γραψιμο. Αυριο θα παω να μου το δουν ξανα και να γραψω κι αλλες ενεσεις που κανω στην κοιλια αντοθρομβωτικες. Και το αστειο? Πριν 15 μερες εβγαλα το γυψο απο το χερι. Χτυπηγα καρπου και δαχτυλων. Περαστικα.

  8. Καλησπέρα κ από μένα μόλις έβγαλα το γυψο είχα σπάσει το μεγάλο δάχτυλο παραμένει πρησμένο κ πονάει σε ξεκαρφωτα σημεία κ δν διπλώνει το δάχτυλο σαν να έχει πάθει αγκυλώσ σε πόσο καιρό επανήλθατε στο κανονικό βαδισμα

  9. Συγχαρητήρια για το κείμενό σας και για τη θετική σκέψη!
    κι εγώ στην ίδια κατάσταση λόγω κατάγματος στον εξω σφυρό. Αλλά χρειάζεται οργάνωση και προγραμματισμός για να εκμεταλλευτεί κανείς αυτόν το χρόνο!
    Ευχομαι υγεία σε όλους τους παθόντες και καλή επιτυχία στην ενδοσκόπηση του καθενός μας!

  10. Παρασκευή Ιωακειμίδου

    Υπέροχο άρθρο! Μόλις χειρουργήθηκα με κάταγμα κνήμης. Είμαστε πολλοί αλλά σκόρπιοι! Πήρα θάρρος και κουράγιο! Ευχαριστώ πολύ!

    1. Νομίζω είναι εμφανές ποιος αντιγράφει ποιον από το πότε έγινε η ανάρτηση του εκάστοτε άρθρου Νίκο. Το άρθρο μου είναι του 2015. Όποτε τα περαστικά στον Κ. Γιώργο για την απόλυτη έλλειψη ήθους και δημιουργικότητας!
      Σε ευχαριστώ που το έφερες στην προσοχή μου

  11. ρωγμώδες κάταγμα αστραγάλου στο δεξί ποδι. 3 βδομάδες κάνω handstand, λάστιχα, κ ελιωσα στις καμψεις. σε 1 βδομαδα βγαζω τον γυψο, αλλά να πω την αλήθεια, το νιώθω το σημειο, εστω οταν πιεζω τα δακτυλα στο χερι μ. γιατι; ποτε γυρισες στην προπονηση; πηρε πολυ χρόνο; θα γυμναστω κατευθείαν ή θελει προσοχη; πππφφφ μετραω ωρες ως την παρασκευή! stay safe

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *